Pokora jest często mylona z brakiem pewności siebie. W rzeczywistości to jedna z najpotężniejszych cech, jakie możemy w sobie pielęgnować i rozwijać.
Bądźcie szczęśliwi i pokorni w stosunku do tego, co wiecie, ale pewni tego, czego możecie się jeszcze nauczyć.
Daj znać doceniającym mniej, że jest nas więcej! Polub stronę na Facebooku!
Zdjęcie Greg Rakozy dzięki Unsplash
Pokora to nie brak pewności, ale umiejętność uznawania i akceptowania własnych ograniczeń.W świecie, w którym rządzi ego i dominuje rywalizacja, pokora staje się kamieniem węgielnym dla osobistego rozwoju.
Pokora nie polega na tym, abyś myślał mniej o sobie, ale na tym, abyś myślał o sobie mniej.To umiejętność patrzenia poza siebie. Doceniania innych. To chęć ciągłego uczenia się.
Pokora to nie tylko uznawanie własnych błędów, ale także gotowość do nauki na nich.Pokora to zdolność uczenia się od innych. To otwartość na nowe doświadczenia. Gotowość do zmiany. Winston Churchill powiedział
Pokora to najważniejsza z wszystkich cnot, ponieważ bez niej nie można rozwijać się ani doskonalić.To umiejętność dostrzeżenia innych ludzi. Uznanie, że każdy ma coś wartościowego do zaoferowania. C.S. Lewis powiedział
Pokora to nie myślenie mniej o sobie, ale myślenie mniej o sobie w porównaniu z tym, jak myślimy o innych.Pokora nie jest słabością, ale siłą. W świecie, w którym doceniane są tylko sukcesy i wygrane za wszelką cenę, warto uzmysłowić sobie, że to pokora prowadzi do autentycznego rozwoju osobistego i zbiorowej mądrości.
Bądźcie szczęśliwi i pokorni w stosunku do tego, co wiecie, ale pewni tego, czego możecie się jeszcze nauczyć.
Daj znać doceniającym mniej, że jest nas więcej! Polub stronę na Facebooku!
Zdjęcie Greg Rakozy dzięki Unsplash